نویسنده: جورج برنارد شا
مترجم: رضا شیرمرز
ناشر: نشر قطره
سال انتشار: چاپ اول 1386
تعداد صفحات: 247 برگ
از آثار «برنارد شا»، نویسنده ی شهیر ایرلندی تاکنون به زبان فارسی، ترجمه های بسیاری داشته ایم؛ اما یقیناً همه ی آثار او به فارسی ترجمه نشده است. به عبارتی «برنارد شا» گر چه رمان نیز نوشته است، اما بیشترین توجه به وی به خاطر آثار نمایشی وی بوده است.
و شاید کمتر نویسنده ای به اندازه ی او این چنین درگیر با ادبیات نمایشی و تأتر بوده است. خودش در نقلی مستقیم در مقدمه ی همین ترجمه بر این نکته این چنین تصریح دارد: «من یک نمایشنامه نویس حرفه ای هستم و از سال 1892 تا به حال قلم گردانده ام. راستش را بخواهید، من نمایشنامه نویسی عادی نیستم. تخصصم در خلق نمایشنامه های ضد اخلاقی و برخاسته از ارتداد و بدعتگذاری است. شهرت من به آن سبب عالم گیر شده که مردم را به بازگشت به اخلاقیات فرا می خوانم. من نمایشنامه می نویسم تا انسان ها را ماهرانه و هنرمندانه با اخلاق آشتی بدهم وگرنه چه انگیزه ی دیگری می تواند مرا به نوشتن ترغیب کند. اگر نمی گذاشتند نمایشنامه های ضداخلاقی و بدعتگذارانه و الحادی بنویسم، افکارم را با سخنرانی و یا از طریق کتاب انعکاس می دادم.» و البته چه کسی بیشتر از «برنارد شا» با همین زبان طنز و این قوه ی عجیب و غریب در ساخت شخصیت های خاص به جنگ رذالت های اجتماعی می رفت و پرده از چهره ی نگره های احمقانه برداشت. به هر روی در این اثر با هفت نمایشنامه ی کوتاه طرف اید، که هر کدام از دیگری جذاب تر است؛ گر چه من خودم «دروغ های هنری عاشق» را بیش از همه پسندیدم.
اسفندیار درب کوشکی
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر